حسرت

طزتنطبفعتاطسد

حسرت

طزتنطبفعتاطسد

یوتا

 

نسخه چاپی             ارسال برای دوستان         نظر بدهید 




مشاهده آرشیو: کلاکت



    
ماموریت‌ به‌ مریخ‌ در یوتا

    
    «ماموریت‌ به‌ مریخ‌ در یوتا»... یعنی‌ چه‌؟
    
«استیو جالیم‌» در مجله‌ علمی‌ «فوکوس‌»،می‌2004 می‌نویسد: «یوتا» یکی‌ از ایالات‌صحرایی‌ امریکاست‌، همان‌ جایی‌ که‌ بارهابمب‌های‌ اتمی‌ و هیدروژنی‌ در آنجا به‌ امتحان‌درآمده‌ است‌. دانمشندان‌ «ناسا» منطقه‌ای‌ دراین‌ صحرا را به‌ شکل‌ «مریخ‌» در آورده‌اند و شش‌دانشمند شب‌ و روز در آنجا به‌ تحقیق‌ می‌پردازند.البته‌ جالب‌ است‌ بدانید این‌ شب‌ و روز، تنها دوهفته‌ بود، اما شش‌ دانشمند به‌ نام‌های‌ «جان‌داستی‌ ساموس‌» (امریکایی‌)، «جان‌ کرافیلیس‌»(امریکایی‌)، «ای‌ کیس‌ کری‌ژی‌توری‌»(مجارستانی‌)، «استیو جالیم‌» (انگلیسی‌) (نویسنده‌این‌ مطلب‌)، «تیا گرین‌مانی‌» (استونیایی‌) و «آناپکروس‌» (فرانسوی‌) اذعان‌ دارند که‌ این‌ دو هفته‌برای‌ آنان‌ به‌ مانند دو سال‌ گذشته‌ است‌، هر روزبرای‌ آنها به‌ مانند چند ماه‌ گذشته‌ و طاقت‌ آنان‌ رابریده‌ است‌، اما عشق‌ آنان‌ برای‌ سفر به‌ مریخ‌باعث‌ شده‌ که‌ همه‌ چیز را به‌ جان‌ بخرند.
    «جان‌ کرافیلیس‌»، سرگروه‌ 37 ساله‌ این‌ تیم‌فضانوردی‌ می‌گوید: «حالا که‌ مریخ‌ پیما از زمین‌به‌ آن‌ سفینه‌ پررمز و راز سفر کرده‌، و اتفاقی‌ برای‌آن‌ نیفتاده‌، حالا نوبت‌ ما انسان‌هاست‌ که‌ به‌ آنجاسفر کنیم‌».
    منطقه‌ای‌ در یوتا که‌ جایی‌ ژرف‌ و عمیق‌ است‌،انجمن‌ تحقیقاتی‌ مریخ‌ را به‌ مدت‌ دو هفته‌ درخود اسکان‌ داد.
    «استیو جالیم‌» 28 ساله‌ که‌ از جوانترین‌ افراداین‌ گروه‌ می‌باشد می‌نویسد: زیاده‌ خواهی‌ بشرهیچ‌ گاه‌ تمامی‌ ندارد و انسان‌ به‌ هر چه‌ دست‌ یابدقانع‌ نمی‌شود. (این‌ یکی‌ از اصلی‌ترین‌خصوصیات‌ بشری‌ است‌)، زمانی‌ انسان‌ آروزی‌سفر به‌ کره‌ ماه‌ را در سر می‌پروراند و بعد از تحقق‌این‌ آرزو حالا نوبت‌ به‌ مریخ‌ رسیده‌ است‌.محققان‌ براین‌ باورند که‌ اگر افزایش‌ جمعیت‌ کره‌زمین‌ طی‌ سال‌های‌ آینده‌ کنترل‌ نشود، شاید در100 سال‌ آینده‌ دیگر جایی‌ برای‌ زندگی‌ کردن‌برروی‌ کره‌ زمین‌ باقی‌ نماند.
    پس‌ شاید یکی‌ از علل‌ اصلی‌ انسان‌ برای‌ سفر به‌مریخ‌ جایگزینی‌ این‌ کره‌ سرخ‌ برای‌ اسکان‌انسان‌ها باشد.
    استیو در ادامه‌ می‌نویسد: طرح‌ ایستگاههای‌صحرایی‌ تحقیقاتی‌ مریخ‌ (MDRS)، دومین‌مرحله‌ از طرح‌ و برنامه‌ چهار مرحله‌ای‌ شبیه‌ سازی‌مریخ‌ برروی‌ کره‌ زمین‌ است‌ که‌ در ایالت‌ یوتای‌امریکا توسط انجمن‌ حمایت‌ از مریخ‌ به‌ اجرا درآمده‌ است‌.
    مرحله‌ اول‌ این‌ برنامه‌ در کانادا اجرا شده‌است‌، مرحله‌ دوم‌ هم‌ در یوتای‌ امریکا و دو طرح‌دیگر و به‌ زودی‌ در استرالیا و ایسلند به‌ مرحله‌ اجرادر خواهند آمد. در این‌ ایستگاههای‌ تحقیقاتی‌،سعی‌ شده‌ شرایط را تاحد ممکن‌ به‌ مریخ‌ شبیه‌سازند، یعنی‌ زمینی‌ با یک‌ لایه‌ خاک‌ سرخ‌،پوشیده‌ شده‌ با سنگ‌های‌ صورتی‌ و سفید...
    رئیس‌ دفتر مرکزی‌ این‌ طرح‌، «تونی‌ ماشکتیلو»در رابطه‌ با این‌ طرح‌ فضایی‌ به‌ فوکوس‌ می‌گوید:«شبیه‌سازی‌ کره‌ مریخ‌ برروی‌ زمین‌ دو هدف‌اساسی‌ دارد: اول‌، آماده‌سازی‌ روحی‌ و روانی‌اعضای‌ گروه‌ که‌ قرار است‌ به‌ عنوان‌ اولین‌ انسان‌هابه‌ مریخ‌ پا بگذارند، پس‌ باید آنها کاملا به‌ شرایطموجود در مریخ‌ آشنا شوند، دوم‌، آمادگی‌تجهیزات‌ علمی‌ لازم‌، کسب‌ مهارت‌های‌ علمی‌ وپی‌ بردن‌ به‌ ضعفهای‌ تاسیساتی‌ خودمان‌...»
    ماشکتیلو می‌گوید: کانون‌ اصلی‌ هر کدام‌ از این‌ایستگاههای‌ تحقیقاتی‌ محل‌ سکونت‌ آنهاست‌ که‌شاید روزی‌ پایه‌ اصلی‌ عملیات‌ گروه‌ باشد.دانشمندان‌ ما هم‌ شش‌ نفر هستند که‌ شامل‌زیست‌شناس‌، زمین‌شناس‌، روان‌شناس‌، دومهندس‌ فضایی‌ و یک‌ روزنامه‌نگار است‌
    فوکوس‌ می‌نویسد: حال‌ می‌خواهیم‌ بدانیم‌این‌ شش‌ نفر چه‌ کسانی‌ بودند و این‌ دو هفته‌ راچگونه‌ سپری‌ کرده‌اند.
    «جان‌ داستی‌ ساموس‌» 68 ساله‌، اهل‌ امریکا،سرگروه‌ مهندسی‌ گروه‌، افسر بازنشسته‌ با بیش‌ از24 سال‌ فعالیت‌ در ناسا در «مونتانای‌» امریکااست‌. او علت‌ حضور خود را همیاری‌ با دیگراعضای‌ گروه‌ برای‌ آماده‌سازی‌ رفتن‌ به‌ مریخ‌ وهوشیارکردن‌ دولت‌ برای‌ به‌ دست‌ گرفتن‌ این‌پروژه‌ می‌خواند.
    «جان‌ کرافیلیس‌» 37 ساله‌، اهل‌ امریکا، ارشدگروه‌ و یک‌ حرفه‌ای‌ از «ویرجینایی‌» امریکاست‌ ومی‌گوید: «من‌ اینجا هستم‌ برای‌ اینکه‌ می‌خواهم‌مراحل‌ پیشرفت‌ این‌ طرح‌ عظیم‌ را در طی‌ این‌ 3سال‌ مشاهده‌ کنم‌».
    «آنا پکروس‌» زن‌ 24 ساله‌ فرانسوی‌، فرمانده‌اجرایی‌ گروه‌ می‌باشد. او یک‌ دانشمندموشک‌شناسی‌ از «روین‌» فرانسه‌ است‌. وی‌درباره‌ حضور خود می‌گوید: «من‌ داوطلبانه‌ به‌اینجا آمدم‌ چون‌ معتقدم‌ این‌ پروژه‌ یک‌ تلاش‌واقعی‌ برای‌ اجرای‌ ماموریت‌ اصلی‌ به‌ مریخ‌است‌.
    «ای‌ کیس‌ کریژوتری‌» 31 ساله‌، اهل‌مجارستان‌، زمین‌شناس‌ گروه‌، دانشجوی‌ دکترای‌زمین‌شناسی‌ از بوداپست‌ است‌. او ضمن‌ کسب‌تجربه‌ به‌ گروه‌ ملحق‌ شده‌ است‌.
    «یتا گرین‌ مانی‌» زن‌ 39 ساله‌، اهل‌ استونیا،زیست‌شناس‌ گروه‌ و دانشجوی‌ دکترای‌زمین‌شناسی‌ از استونی‌ است‌.
    «استیو جالیم‌»، 28 ساله‌، روزنامه‌نگار و ادیتورمجله‌ فوکوس‌ انگلستان‌ که‌ برای‌ تهیه‌ خبر و گزارش‌از مراحل‌ این‌ عملیات‌ به‌ این‌ گروه‌ پیوسته‌ است‌.
    اما بدنیست‌ ادامه‌ صحبت‌های‌ استیو جالیم‌ راکه‌ در فوکوس‌ نوشته‌ بخوانیم‌:
    «من‌ یکی‌ از اعضای‌ گروه‌ هستم‌. ما همگی‌ برای‌علتهای‌ مختلفی‌ اینجا هستیم‌ ولی‌ هدف‌ اصلی‌ که‌همانا سفر به‌ مریخ‌ است‌ را دنبال‌ می‌کنیم‌. دلگرمی‌ما در این‌ مدت‌ 2 هفته‌ای‌ حضور جان‌ داستی‌ باتجربه‌ بیش‌ از 24 سال‌ حضور در ناسا بود. او درپروژه‌های‌ زیادی‌ از جمله‌ آپولوی‌، اسکای‌ لب‌ وشاتل‌، همکاری‌ داشته‌ است‌. ما در این‌ مدت‌تمرینات‌ زیادی‌ داشتیم‌ از قبیل‌ (لباس‌ پوشیدن‌ به‌همراه‌ کلاه‌های‌ مخصوص‌، بیرون‌ رفتن‌ برای‌انجام‌ کار روی‌ دستگاههای‌ مختلف‌، طرز صحیح‌استفاده‌ از آب‌، نگهداری‌ از آب‌ در مواقع‌ضروری‌ حمام‌ چند دقیقه‌ای‌ هر 4 تا 5 روزیک‌بار و...). البته‌ هوای‌ داخل‌ لباسها و محل‌سکونت‌ کاملا تنظیم‌ نبودند و ما نیازمند استفاده‌ ازتونل‌ فشار هوا از محل‌ اقامت‌ تا رصدخانه‌ بودیم‌.ما همچنین‌ از غذای‌ معمولی‌ به‌جای‌ غذاهای‌فضایی‌ استفاده‌ می‌کردیم‌ و این‌ در صورتی‌ بود که‌گروههای‌ قبلی‌ رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ داشتند و این‌به‌ خاطر مسائل‌ مالی‌ بود. ما سرمایه‌ اندکی‌ داشتیم‌و طبق‌ آن‌ برنامه‌ریزی‌ کردیم‌». استو جالیم‌ درادامه‌ می‌گوید: «ما بیشتر ضروریات‌ را خیلی‌ سریع‌آموزش‌ دیدیم‌ ولی‌ هنوز مدتی‌ زمان‌ نیاز داریم‌ تاچیزهای‌ بیشتری‌ یاد بگیریم‌; مثلا اینکه‌ سیستم‌ آب‌در مریخ‌ چگونه‌ کار می‌کند، سریعترین‌ راه‌ لباس‌پوشیدن‌ در مواقع‌ ضروری‌، تنظیم‌ کردن‌ماشینهای‌ زمینی‌ و... چیست‌؟
    اما بیشترین‌ فعالیت‌ ما در این‌ مدت‌ که‌ یکی‌ ازطاقت‌فرساترین‌ کارها بود، انجام‌ کارهای‌تحقیقاتی‌ و انجام‌ فعالیتهای‌ ماشینی‌ اضافی‌(EVA) می‌باشد. ناگفته‌ نماند که‌ فعالیتهای‌ روزانه‌;مانند پخت‌ و پز، رسیدگی‌های‌ مهندسی‌، رسیدگی‌به‌ گلخانه‌، نوشتن‌ گزارش‌ و... خیلی‌ از وقت‌ ما راپر می‌کرد».
    
    

طراح‌ اصلی‌


    اما طرح‌ اصلی‌ ماموریت‌ به‌ مریخ‌ از چه‌ کسی‌بود؟
    او کسی‌ جز دکتر «رابرت‌ زوبرین‌»، مهندس‌هوا - فضا آفریننده‌ برنامه‌ مسافرت‌ به‌ مریخ‌ نیست‌.وی‌ مدافع‌ نظریه‌ سفر به‌ مریخ‌ در پارلمان‌ امریکا،همچنین‌ رئیس‌ انجمن‌ حمایت‌ از مریخ‌ است‌. وی‌این‌ موسسه‌ تحقیقاتی‌، اکتشافی‌ فضایی‌ را اداره‌می‌کند. او به‌ فوکوس‌ می‌گوید: «من‌ و «دیویدبیکر» از سال‌ 1995 این‌ طرح‌ را به‌ دولت‌ ارائه‌داده‌ایم‌. اما تاکنون‌ هیچ‌ گونه‌ همکاری‌ با ما نشده‌است‌. ما در انجمنی‌ کاملا خصوصی‌ کار می‌کنیم‌ که‌اعضای‌ آن‌ بدون‌ هیچ‌ چشمداشتی‌، خود را وقف‌پیشرفت‌ و تسریع‌ اکتشاف‌ سیاره‌ سرخ‌ کرده‌اند.انجمن‌ ما دو هدف‌ اساسی‌ را دنبال‌ می‌کند. اولین‌هدف‌ ما کار بر روی‌ سیستمهای‌ سیاسی‌، تحریک‌عقیده‌های‌ سیاسی‌ و سعی‌ در متقاعد کردن‌سیاستمداران‌ برای‌ فراهم‌ کردن‌ امکانات‌ رفتن‌ به‌مریخ‌ است‌. دومین‌ هدف‌ ما جمع‌آوری‌ پول‌برای‌ انجام‌ این‌ عملیات‌ بزرگ‌ می‌باشد که‌ به‌راستی‌ یکی‌ از بزرگترین‌ طرحهای‌ مطرح‌ شده‌است‌. اجرای‌ چنین‌ طرح‌ بزرگی‌، میلیونها دلارپول‌ می‌خواهد و این‌ با بودجه‌ فعلی‌ ما مغایرت‌دارد. ما حدود 90درصد از نیازهایمان‌ در مریخ‌را یاد گرفته‌ایم‌ و ده‌ درصد باقی‌مانده‌ تنها پول‌است‌».
    وی‌ در ادامه‌ می‌گوید: «انجمن‌ ما از سال‌1998 تاکنون‌ یک‌ میلیون‌ دلار پول‌ جمع‌آوری‌کرده‌ که‌ همگی‌ صرف‌ ماموریت‌ یوتا شد. ماامیدواریم‌، برای‌ مرحله‌ بعدی‌ اجرای‌ طرح‌، یعنی‌ایجاد جاذبه‌ مصنوعی‌، مطابق‌ با جاذبه‌ مریخ‌برروی‌ زمین‌ پول‌ بیشتری‌ جمع‌ کنیم‌، چون‌ حدودده‌ میلیون‌ دلار پول‌ لازم‌ داریم‌ و همچنین‌ برای‌اجرای‌ طرح‌ ماقبل‌ پایانی‌، یعنی‌ ساختن‌ روبوت‌خاصی‌ برای‌ فرستادن‌ به‌ مریخ‌ به‌ صد میلیون‌ دلارپول‌ احتیاج‌ داریم‌. در حالی‌ که‌ امروزه‌ در اکثرفیلمهای‌ هالیوود از رفتن‌ به‌ فضا و فیلمهای‌ تخیلی‌و امکانات‌ «ناسا» سخن‌ گفته‌ می‌شود، اما برای‌شبیه‌ کردن‌ نور محیط اطرافمان‌ به‌ محیط مریخ‌مشکل‌ داریم‌. این‌ یک‌ تجارت‌ خاموش‌ است‌ ولی‌مسلما اگر پای‌ ما به‌ مریخ‌ برسد می‌توانیم‌ میلیاردهادلار پول‌ درآمد داشته‌ باشیم‌».
    روبرین‌ همچنین‌ از اختصاص‌ یک‌ «وب‌سایت‌» مخصوص‌ برای‌ ثبت‌ نام‌ داوطلبان‌مسافرت‌ به‌ مریخ‌ خبر داد که‌ در آینده‌ از هر پنج‌نفر یک‌ نفر انتخاب‌ می‌شود.
    
    

سفر به‌ مریخ‌


    راهی‌ بدون‌ جنجال‌ و هیاهو که‌ می‌تواند پای‌انسان‌ را در ظرف‌ کمتر از 10 سال‌ به‌ مریخ‌ بازمی‌کند.
    

مرحله‌ اول‌:


    -1 این‌ ماموریت‌ با پرتاب‌ یک‌ موشک‌ بدون‌سرنشین‌ به‌ مریخ‌ آغاز می‌شود.
    -2 نشستن‌ موشک‌ «بازگشت‌ به‌ زمین‌» در محل‌مخصوص‌ موردنظر در سطح‌ مریخ‌
    -3 موشک‌ «بازگشت‌ به‌ زمین‌» شروع‌ به‌سوختگیری‌ می‌کند. این‌ وسیله‌ دی‌اکسیدکربن‌جو مریخ‌ را با شش‌ تن‌ هیدورژن‌ مایع‌ که‌ به‌ همراه‌دارد ترکیب‌ می‌کند و در ظرف‌ مدت‌ شش‌ ماه‌ بااین‌ عملیات‌ بیش‌ از 108 تن‌ اکسیژن‌ و گاز متان‌ به‌ما تحویل‌ می‌دهد.
    
    

مرحله‌ دوم‌:


    -4 اگر همه‌ چیز طبق‌ برنامه‌ خوب‌ پیش‌ رودمرحله‌ با پرتاب‌ موشکی‌ حامل‌ یک‌ گروه‌ 4 نفری‌ ومحل‌ اقامت‌ آنها به‌ مریخ‌ آغاز می‌شود.
    -5 افراد گروه‌ به‌ سوی‌ مریخ‌ پیش‌ می‌روند که‌یک‌ حلقه‌ بسته‌ سیستم‌ دورانی‌ محیطی‌، آب‌ واکسیژن‌ به‌ همراه‌ دارند.
    -6 دستگاه‌ها در مدار مریخ‌ قرار می‌گیرد وبعد اتاقک‌ مخصوص‌ به‌ طرف‌ سطح‌ مریخ‌ رهامی‌شود.
    -7 اگرهمه‌ چیز خوب‌ پیش‌ رود، خلبان‌ گروه‌،اتاقک‌ را دقیقا کنار موشک‌ پرتاب‌ شده‌ در مرحله‌(1) فرود می‌آورد.
    -8 اگر اتاقک‌ در جایی‌ دورتر فرود آید،دومین‌ موشک‌، کنار اتاقک‌ فرود می‌آید.
    -9 بعد از 500 روز ماندن‌ در مریخ‌، گروه‌برای‌ سفر بازگشت‌ آماده‌ می‌شوند.
    -10 شش‌ ماه‌ بعد موشک‌ «بازگشت‌ به‌ زمین‌»به‌ محل‌های‌ پیش‌بینی‌ شده‌ می‌رسد هیئت‌اعزامی‌ به‌ اتاقکهای‌ مخصوص‌ در فاصله‌ 800کیلومتری‌ زمین‌ انتقال‌ پیدا می‌کنند تا به‌ زمین‌آورده‌ شوند.
    
    
     کلیه حقوق این سایت متعلق به مجله خانواده سبز می باشد.
 استفاده از مطالب و تصاویر تنها در صورت ذکر نام نشریه و نشانی ksabz.net مجاز می باشد.
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد